umilknąć

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish umilknąć, from Proto-Slavic *umьlknǫti. By surface analysis, u- +‎ milknąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈmilk.nɔɲt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ilknɔɲt͡ɕ
• Syllabification: u‧milk‧nąć

Verb

umilknąć pf (imperfective milknąć)

1. (intransitive) to fall silent (stop talking or emitting noise)

   Synonyms: zamilknąć, ucichnąć, ścichnąć

2. (intransitive) to cease public activities, to go to ground

Conjugation

Conjugation of umilknąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		umilknąć
future tense	1st	umilknę			umilkniemy
	2nd	umilkniesz			umilkniecie
	3rd	umilknie			umilkną
	impersonal	umilknie się
past tense	1st	umilkłem, -(e)m umilkł	umilkłam, -(e)m umilkła	umilkłom, -(e)m umilkło	umilkliśmy, -(e)śmy umilkli	umilkłyśmy, -(e)śmy umilkły
	2nd	umilkłeś, -(e)ś umilkł	umilkłaś, -(e)ś umilkła	umilkłoś, -(e)ś umilkło	umilkliście, -(e)ście umilkli	umilkłyście, -(e)ście umilkły
	3rd	umilkł	umilkła	umilkło	umilkli	umilkły
	impersonal	umilknięto
conditional	1st	umilkłbym, bym umilkł	umilkłabym, bym umilkła	umilkłobym, bym umilkło	umilklibyśmy, byśmy umilkli	umilkłybyśmy, byśmy umilkły
	2nd	umilkłbyś, byś umilkł	umilkłabyś, byś umilkła	umilkłobyś, byś umilkło	umilklibyście, byście umilkli	umilkłybyście, byście umilkły
	3rd	umilkłby, by umilkł	umilkłaby, by umilkła	umilkłoby, by umilkło	umilkliby, by umilkli	umilkłyby, by umilkły
	impersonal	umilknięto by
imperative	1st	niech umilknę			umilknijmy
	2nd	umilknij			umilknijcie
	3rd	niech umilknie			niech umilkną
anterior adverbial participle		umilkłszy
verbal noun		umilknięcie

Further reading

• umilknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• umilknąć in Polish dictionaries at PWN