umilić

Polish

Etymology

From u- +‎ miły +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈmi.lit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ilit͡ɕ
• Syllabification: u‧mi‧lić

Verb

umilić pf (imperfective umilać)

1. (transitive) to make pleasant, to brighten

Conjugation

Conjugation of umilić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		umilić
future tense	1st	umilę			umilimy
	2nd	umilisz			umilicie
	3rd	umili			umilą
	impersonal	umili się
past tense	1st	umiliłem, -(e)m umilił	umiliłam, -(e)m umiliła	umiliłom, -(e)m umiliło	umililiśmy, -(e)śmy umilili	umiliłyśmy, -(e)śmy umiliły
	2nd	umiliłeś, -(e)ś umilił	umiliłaś, -(e)ś umiliła	umiliłoś, -(e)ś umiliło	umililiście, -(e)ście umilili	umiliłyście, -(e)ście umiliły
	3rd	umilił	umiliła	umiliło	umilili	umiliły
	impersonal	umilono
conditional	1st	umiliłbym, bym umilił	umiliłabym, bym umiliła	umiliłobym, bym umiliło	umililibyśmy, byśmy umilili	umiliłybyśmy, byśmy umiliły
	2nd	umiliłbyś, byś umilił	umiliłabyś, byś umiliła	umiliłobyś, byś umiliło	umililibyście, byście umilili	umiliłybyście, byście umiliły
	3rd	umiliłby, by umilił	umiliłaby, by umiliła	umiliłoby, by umiliło	umililiby, by umilili	umiliłyby, by umiliły
	impersonal	umilono by
imperative	1st	niech umilę			umilmy
	2nd	umil			umilcie
	3rd	niech umili			niech umilą
passive adjectival participle		umilony	umilona	umilone	umileni	umilone
anterior adverbial participle		umiliwszy
verbal noun		umilenie

Further reading

• umilić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• umilić in Polish dictionaries at PWN