umewöile

Saterland Frisian

Etymology

From ume- +‎ wöile (“to rummage”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈuməˌvœːi̯lə/
• Hyphenation: u‧me‧wöi‧le

Verb

umewöile

1. (transitive) to rummage; to grub
2. (intransitive) to rummage around

Conjugation

Conjugation of umewöile (weak type 1)

grúundfoarme		umewöile
infinitive		umetouwöilen
present tense					past tense
iek	wöile ume	wie	wöile ume		iek	wöilde ume	wie	wöilden ume
du	wöilst ume	jie	wöile ume		du	wöildest ume	jie	wöilden ume
hie/ju/dät	wöilt ume	jo	wöile ume		hie/ju/dät	wöilde ume	jo	wöilden ume
present participle		imperative			auxiliary		past participle
umewöilend		singular	wöil ume		häbe		umewöild
		plural	wöilet ume
subordinate conjugation
present tense					past tense
iek	umewöile	wie	umewöile		iek	umewöilde	wie	umewöilden
du	umewöilst	jie	umewöile		du	umewöildest	jie	umewöilden
hie/ju/dät	umewöilt	jo	umewöile		hie/ju/dät	umewöilde	jo	umewöilden

References

• Marron C. Fort (2015) “umewöile”, in Saterfriesisches Wörterbuch mit einer phonologischen und grammatischen Übersicht, Buske, →ISBN