umaić

Polish

Etymology

From u- +‎ maić.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈma.it͡ɕ/
• Rhymes: -ait͡ɕ
• Syllabification: u‧ma‧ić

Verb

umaić pf (imperfective umajać)

1. (transitive, literary) to flower (to decorate something with flowers, twigs)
2. (transitive, literary, of greenery or blooming plants) to cover something
3. (reflexive with się, literary) to get covered with flowers or greenery

Conjugation

Conjugation of umaić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		umaić
future tense	1st	umaję			umaimy
	2nd	umaisz			umaicie
	3rd	umai			umają
	impersonal	umai się
past tense	1st	umaiłem, -(e)m umaił	umaiłam, -(e)m umaiła	umaiłom, -(e)m umaiło	umailiśmy, -(e)śmy umaili	umaiłyśmy, -(e)śmy umaiły
	2nd	umaiłeś, -(e)ś umaił	umaiłaś, -(e)ś umaiła	umaiłoś, -(e)ś umaiło	umailiście, -(e)ście umaili	umaiłyście, -(e)ście umaiły
	3rd	umaił	umaiła	umaiło	umaili	umaiły
	impersonal	umajono
conditional	1st	umaiłbym, bym umaił	umaiłabym, bym umaiła	umaiłobym, bym umaiło	umailibyśmy, byśmy umaili	umaiłybyśmy, byśmy umaiły
	2nd	umaiłbyś, byś umaił	umaiłabyś, byś umaiła	umaiłobyś, byś umaiło	umailibyście, byście umaili	umaiłybyście, byście umaiły
	3rd	umaiłby, by umaił	umaiłaby, by umaiła	umaiłoby, by umaiło	umailiby, by umaili	umaiłyby, by umaiły
	impersonal	umajono by
imperative	1st	niech umaję			umajmy
	2nd	umaj			umajcie
	3rd	niech umai			niech umają
passive adjectival participle		umajony	umajona	umajone	umajeni	umajone
anterior adverbial participle		umaiwszy
verbal noun		umajenie

Further reading

• umaić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• umaić in Polish dictionaries at PWN