uleźć

Polish

Etymology

From u- +‎ leźć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈu.lɛɕt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ulɛɕt͡ɕ
• Syllabification: u‧leźć

Verb

uleźć pf (imperfective ułazić)

1. (colloquial, intransitive) to drag one's feet a certain amount of distance

Conjugation

Conjugation of uleźć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		uleźć
future tense	1st	ulezę			uleziemy
	2nd	uleziesz			uleziecie
	3rd	ulezie			ulezą
	impersonal	ulezie się
past tense	1st	ulazłem, -(e)m ulazł	ulazłam, -(e)m ulazła	ulazłom, -(e)m ulazło	uleźliśmy, -(e)śmy uleźli	ulazłyśmy, -(e)śmy ulazły
	2nd	ulazłeś, -(e)ś ulazł	ulazłaś, -(e)ś ulazła	ulazłoś, -(e)ś ulazło	uleźliście, -(e)ście uleźli	ulazłyście, -(e)ście ulazły
	3rd	ulazł	ulazła	ulazło	uleźli	ulazły
	impersonal	uleziono
conditional	1st	ulazłbym, bym ulazł	ulazłabym, bym ulazła	ulazłobym, bym ulazło	uleźlibyśmy, byśmy uleźli	ulazłybyśmy, byśmy ulazły
	2nd	ulazłbyś, byś ulazł	ulazłabyś, byś ulazła	ulazłobyś, byś ulazło	uleźlibyście, byście uleźli	ulazłybyście, byście ulazły
	3rd	ulazłby, by ulazł	ulazłaby, by ulazła	ulazłoby, by ulazło	uleźliby, by uleźli	ulazłyby, by ulazły
	impersonal	uleziono by
imperative	1st	niech ulezę			uleźmy
	2nd	uleź			uleźcie
	3rd	niech ulezie			niech ulezą
anterior adverbial participle		ulazłszy
verbal noun		ulezienie

Further reading

• uleźć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• uleźć in Polish dictionaries at PWN