ukraść

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish ukraść, from Proto-Slavic *ukrasti. By surface analysis, u- +‎ kraść.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈu.kraɕt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ukraɕt͡ɕ
• Syllabification: u‧kraść

Verb

ukraść pf (imperfective kraść)

1. (transitive) to steal [with accusative ‘something’ and dative ‘from someone’]

   Synonyms: see Thesaurus:kraść

Conjugation

Conjugation of ukraść pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ukraść
future tense	1st	ukradnę			ukradniemy
	2nd	ukradniesz			ukradniecie
	3rd	ukradnie			ukradną
	impersonal	ukradnie się
past tense	1st	ukradłem, -(e)m ukradł	ukradłam, -(e)m ukradła	ukradłom, -(e)m ukradło	ukradliśmy, -(e)śmy ukradli	ukradłyśmy, -(e)śmy ukradły
	2nd	ukradłeś, -(e)ś ukradł	ukradłaś, -(e)ś ukradła	ukradłoś, -(e)ś ukradło	ukradliście, -(e)ście ukradli	ukradłyście, -(e)ście ukradły
	3rd	ukradł	ukradła	ukradło	ukradli	ukradły
	impersonal	ukradziono
conditional	1st	ukradłbym, bym ukradł	ukradłabym, bym ukradła	ukradłobym, bym ukradło	ukradlibyśmy, byśmy ukradli	ukradłybyśmy, byśmy ukradły
	2nd	ukradłbyś, byś ukradł	ukradłabyś, byś ukradła	ukradłobyś, byś ukradło	ukradlibyście, byście ukradli	ukradłybyście, byście ukradły
	3rd	ukradłby, by ukradł	ukradłaby, by ukradła	ukradłoby, by ukradło	ukradliby, by ukradli	ukradłyby, by ukradły
	impersonal	ukradziono by
imperative	1st	niech ukradnę			ukradnijmy
	2nd	ukradnij			ukradnijcie
	3rd	niech ukradnie			niech ukradną
passive adjectival participle		ukradziony	ukradziona	ukradzione	ukradzeni	ukradzione
anterior adverbial participle		ukradłszy
verbal noun		ukradnięcie/ukradzenie

Further reading

• ukraść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ukraść in Polish dictionaries at PWN