ukąsić

Polish

Etymology

From u- +‎ kąsać +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈkɔw̃.ɕit͡ɕ/, /uˈkɔɲ.ɕit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔw̃ɕit͡ɕ
• Syllabification: u‧ką‧sić

Verb

ukąsić pf (imperfective kąsać)

1. (transitive) to bite, to sting
2. (reflexive with się) to bite oneself, to sting oneself

Conjugation

Conjugation of ukąsić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ukąsić
future tense	1st	ukąszę			ukąsimy
	2nd	ukąsisz			ukąsicie
	3rd	ukąsi			ukąszą
	impersonal	ukąsi się
past tense	1st	ukąsiłem, -(e)m ukąsił	ukąsiłam, -(e)m ukąsiła	ukąsiłom, -(e)m ukąsiło	ukąsiliśmy, -(e)śmy ukąsili	ukąsiłyśmy, -(e)śmy ukąsiły
	2nd	ukąsiłeś, -(e)ś ukąsił	ukąsiłaś, -(e)ś ukąsiła	ukąsiłoś, -(e)ś ukąsiło	ukąsiliście, -(e)ście ukąsili	ukąsiłyście, -(e)ście ukąsiły
	3rd	ukąsił	ukąsiła	ukąsiło	ukąsili	ukąsiły
	impersonal	ukąszono
conditional	1st	ukąsiłbym, bym ukąsił	ukąsiłabym, bym ukąsiła	ukąsiłobym, bym ukąsiło	ukąsilibyśmy, byśmy ukąsili	ukąsiłybyśmy, byśmy ukąsiły
	2nd	ukąsiłbyś, byś ukąsił	ukąsiłabyś, byś ukąsiła	ukąsiłobyś, byś ukąsiło	ukąsilibyście, byście ukąsili	ukąsiłybyście, byście ukąsiły
	3rd	ukąsiłby, by ukąsił	ukąsiłaby, by ukąsiła	ukąsiłoby, by ukąsiło	ukąsiliby, by ukąsili	ukąsiłyby, by ukąsiły
	impersonal	ukąszono by
imperative	1st	niech ukąszę			ukąśmy
	2nd	ukąś			ukąście
	3rd	niech ukąsi			niech ukąszą
passive adjectival participle		ukąszony	ukąszona	ukąszone	ukąszeni	ukąszone
anterior adverbial participle		ukąsiwszy
verbal noun		ukąszenie

Further reading

• ukąsić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ukąsić in Polish dictionaries at PWN