uittama

Finnish

Participle

uittama

1. agent participle of uittaa

Declension

Inflection of uittama (Kotus type 10/koira, no gradation)
nominative		uittama	uittamat
genitive		uittaman	uittamien
partitive		uittamaa	uittamia
illative		uittamaan	uittamiin
		singular	plural
nominative		uittama	uittamat
accusative	nom.	uittama	uittamat
	gen.	uittaman
genitive		uittaman	uittamien uittamain rare
partitive		uittamaa	uittamia
inessive		uittamassa	uittamissa
elative		uittamasta	uittamista
illative		uittamaan	uittamiin
adessive		uittamalla	uittamilla
ablative		uittamalta	uittamilta
allative		uittamalle	uittamille
essive		uittamana	uittamina
translative		uittamaksi	uittamiksi
abessive		uittamatta	uittamitta
instructive		—	uittamin
comitative		—	uittamine

Possessive forms of uittama (Kotus type 10/koira, no gradation)
first-person singular possessor singular plural nominative uittamani uittamani accusative nom. uittamani uittamani gen. uittamani genitive uittamani uittamieni uittamaini rare partitive uittamaani uittamiani inessive uittamassani uittamissani elative uittamastani uittamistani illative uittamaani uittamiini adessive uittamallani uittamillani ablative uittamaltani uittamiltani allative uittamalleni uittamilleni essive uittamanani uittaminani translative uittamakseni uittamikseni abessive uittamattani uittamittani instructive — — comitative — uittamineni second-person singular possessor singular plural nominative uittamasi uittamasi accusative nom. uittamasi uittamasi gen. uittamasi genitive uittamasi uittamiesi uittamaisi rare partitive uittamaasi uittamiasi inessive uittamassasi uittamissasi elative uittamastasi uittamistasi illative uittamaasi uittamiisi adessive uittamallasi uittamillasi ablative uittamaltasi uittamiltasi allative uittamallesi uittamillesi essive uittamanasi uittaminasi translative uittamaksesi uittamiksesi abessive uittamattasi uittamittasi instructive — — comitative — uittaminesi first-person plural possessor singular plural nominative uittamamme uittamamme accusative nom. uittamamme uittamamme gen. uittamamme genitive uittamamme uittamiemme uittamaimme rare partitive uittamaamme uittamiamme inessive uittamassamme uittamissamme elative uittamastamme uittamistamme illative uittamaamme uittamiimme adessive uittamallamme uittamillamme ablative uittamaltamme uittamiltamme allative uittamallemme uittamillemme essive uittamanamme uittaminamme translative uittamaksemme uittamiksemme abessive uittamattamme uittamittamme instructive — — comitative — uittaminemme second-person plural possessor singular plural nominative uittamanne uittamanne accusative nom. uittamanne uittamanne gen. uittamanne genitive uittamanne uittamienne uittamainne rare partitive uittamaanne uittamianne inessive uittamassanne uittamissanne elative uittamastanne uittamistanne illative uittamaanne uittamiinne adessive uittamallanne uittamillanne ablative uittamaltanne uittamiltanne allative uittamallenne uittamillenne essive uittamananne uittaminanne translative uittamaksenne uittamiksenne abessive uittamattanne uittamittanne instructive — — comitative — uittaminenne third-person possessor singular plural nominative uittamansa uittamansa accusative nom. uittamansa uittamansa gen. uittamansa genitive uittamansa uittamiensa uittamainsa rare partitive uittamaansa uittamiaan uittamiansa inessive uittamassaan uittamassansa uittamissaan uittamissansa elative uittamastaan uittamastansa uittamistaan uittamistansa illative uittamaansa uittamiinsa adessive uittamallaan uittamallansa uittamillaan uittamillansa ablative uittamaltaan uittamaltansa uittamiltaan uittamiltansa allative uittamalleen uittamallensa uittamilleen uittamillensa essive uittamanaan uittamanansa uittaminaan uittaminansa translative uittamakseen uittamaksensa uittamikseen uittamiksensa abessive uittamattaan uittamattansa uittamittaan uittamittansa instructive — — comitative — uittamineen uittaminensa

Anagrams

• imuttaa