uitgekookt
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From uitkoken.
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]uitgekookt
Adjective
[edit]uitgekookt (comparative uitgekookter, superlative uitgekooktst)
Declension
[edit]| Declension of uitgekookt | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | uitgekookt | |||
| inflected | uitgekookte | |||
| comparative | uitgekookter | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | uitgekookt | uitgekookter | het uitgekooktst het uitgekooktste | |
| indefinite | m./f. sing. | uitgekookte | uitgekooktere | uitgekooktste |
| n. sing. | uitgekookt | uitgekookter | uitgekooktste | |
| plural | uitgekookte | uitgekooktere | uitgekooktste | |
| definite | uitgekookte | uitgekooktere | uitgekooktste | |
| partitive | uitgekookts | uitgekookters | — | |