udupić

Polish

Etymology

From u- +‎ dupa +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈdu.pit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -upit͡ɕ
• Syllabification: u‧du‧pić

Verb

udupić pf (imperfective udupiać)

1. (transitive, vulgar) to fuck, to put one's ass in a sling, to screw, to screw over

Conjugation

Conjugation of udupić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		udupić
future tense	1st	udupię			udupimy
	2nd	udupisz			udupicie
	3rd	udupi			udupią
	impersonal	udupi się
past tense	1st	udupiłem, -(e)m udupił	udupiłam, -(e)m udupiła	udupiłom, -(e)m udupiło	udupiliśmy, -(e)śmy udupili	udupiłyśmy, -(e)śmy udupiły
	2nd	udupiłeś, -(e)ś udupił	udupiłaś, -(e)ś udupiła	udupiłoś, -(e)ś udupiło	udupiliście, -(e)ście udupili	udupiłyście, -(e)ście udupiły
	3rd	udupił	udupiła	udupiło	udupili	udupiły
	impersonal	udupiono
conditional	1st	udupiłbym, bym udupił	udupiłabym, bym udupiła	udupiłobym, bym udupiło	udupilibyśmy, byśmy udupili	udupiłybyśmy, byśmy udupiły
	2nd	udupiłbyś, byś udupił	udupiłabyś, byś udupiła	udupiłobyś, byś udupiło	udupilibyście, byście udupili	udupiłybyście, byście udupiły
	3rd	udupiłby, by udupił	udupiłaby, by udupiła	udupiłoby, by udupiło	udupiliby, by udupili	udupiłyby, by udupiły
	impersonal	udupiono by
imperative	1st	niech udupię			udupmy
	2nd	udup			udupcie
	3rd	niech udupi			niech udupią
passive adjectival participle		udupiony	udupiona	udupione	udupieni	udupione
anterior adverbial participle		udupiwszy
verbal noun		udupienie

Further reading

• udupić in Polish dictionaries at PWN