Jump to content

ubzdurać

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From u- +‎ bzdura +‎ -ać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /uˈbzdu.rat͡ɕ/
  • Rhymes: -urat͡ɕ
  • Syllabification: u‧bzdu‧rać

Verb

[edit]

ubzdurać pf

  1. (intransitive or reflexive with się or reflexive with sobie, colloquial) to take it into one's head

Conjugation

[edit]
Conjugation of ubzdurać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ubzdurać
future tense 1st ubzduram ubzduramy
2nd ubzdurasz ubzduracie
3rd ubzdura ubzdurają
impersonal ubzdura się
past tense 1st ubzdurałem,
-(e)m ubzdurał
ubzdurałam,
-(e)m ubzdurała
ubzdurałom,
-(e)m ubzdurało
ubzduraliśmy,
-(e)śmy ubzdurali
ubzdurałyśmy,
-(e)śmy ubzdurały
2nd ubzdurałeś,
-(e)ś ubzdurał
ubzdurałaś,
-(e)ś ubzdurała
ubzdurałoś,
-(e)ś ubzdurało
ubzduraliście,
-(e)ście ubzdurali
ubzdurałyście,
-(e)ście ubzdurały
3rd ubzdurał ubzdurała ubzdurało ubzdurali ubzdurały
impersonal ubzdurano
conditional 1st ubzdurałbym,
bym ubzdurał
ubzdurałabym,
bym ubzdurała
ubzdurałobym,
bym ubzdurało
ubzduralibyśmy,
byśmy ubzdurali
ubzdurałybyśmy,
byśmy ubzdurały
2nd ubzdurałbyś,
byś ubzdurał
ubzdurałabyś,
byś ubzdurała
ubzdurałobyś,
byś ubzdurało
ubzduralibyście,
byście ubzdurali
ubzdurałybyście,
byście ubzdurały
3rd ubzdurałby,
by ubzdurał
ubzdurałaby,
by ubzdurała
ubzdurałoby,
by ubzdurało
ubzduraliby,
by ubzdurali
ubzdurałyby,
by ubzdurały
impersonal ubzdurano by
imperative 1st niech ubzduram ubzdurajmy
2nd ubzduraj ubzdurajcie
3rd niech ubzdura niech ubzdurają
anterior adverbial participle ubzdurawszy
verbal noun ubzduranie
[edit]
adjective
adverb
nouns

Further reading

[edit]
  • ubzdurać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ubzdurać in Polish dictionaries at PWN