From u- + być. Compare Kashubian ùbëc and Slovincian wùbëc.
ubyć pf (imperfective ubywać)
- (intransitive) to decrease, to diminish, to dwindle
- (intransitive) to subside (of water)
Conjugation of ubyć pf
|
ubyć
|
ubędę
|
ubędziemy
|
ubędziesz
|
ubędziecie
|
ubędzie
|
ubędą
|
ubędzie się
|
ubyłem, -(e)m ubył
|
ubyłam, -(e)m ubyła
|
ubyłom, -(e)m ubyło
|
ubyliśmy, -(e)śmy ubyli
|
ubyłyśmy, -(e)śmy ubyły
|
ubyłeś, -(e)ś ubył
|
ubyłaś, -(e)ś ubyła
|
ubyłoś, -(e)ś ubyło
|
ubyliście, -(e)ście ubyli
|
ubyłyście, -(e)ście ubyły
|
ubył
|
ubyła
|
ubyło
|
ubyli
|
ubyły
|
ubyto
|
ubyłbym, bym ubył
|
ubyłabym, bym ubyła
|
ubyłobym, bym ubyło
|
ubylibyśmy, byśmy ubyli
|
ubyłybyśmy, byśmy ubyły
|
ubyłbyś, byś ubył
|
ubyłabyś, byś ubyła
|
ubyłobyś, byś ubyło
|
ubylibyście, byście ubyli
|
ubyłybyście, byście ubyły
|
ubyłby, by ubył
|
ubyłaby, by ubyła
|
ubyłoby, by ubyło
|
ubyliby, by ubyli
|
ubyłyby, by ubyły
|
ubyto by
|
niech ubędę
|
ubądźmy
|
ubądź
|
ubądźcie
|
niech ubędzie
|
niech ubędą
|
ubyty
|
ubyta
|
ubyte
|
ubyci
|
ubyte
|
ubywszy
|
ubycie
|
- ubyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- ubyć in Polish dictionaries at PWN