użyźnić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From u- +‎ żyzny +‎ -ić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /uˈʐɘʑ.ɲit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘʑɲit͡ɕ
  • Syllabification: u‧żyź‧nić

Verb

[edit]

użyźnić pf (imperfective użyźniać)

  1. (transitive) to fertilise, to fecundate
  2. (reflexive with się) to become fertile, to become fecund

Conjugation

[edit]
Conjugation of użyźnić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive użyźnić
future tense 1st użyźnię użyźnimy
2nd użyźnisz użyźnicie
3rd użyźni użyźnią
impersonal użyźni się
past tense 1st użyźniłem,
-(e)m użyźnił
użyźniłam,
-(e)m użyźniła
użyźniłom,
-(e)m użyźniło
użyźniliśmy,
-(e)śmy użyźnili
użyźniłyśmy,
-(e)śmy użyźniły
2nd użyźniłeś,
-(e)ś użyźnił
użyźniłaś,
-(e)ś użyźniła
użyźniłoś,
-(e)ś użyźniło
użyźniliście,
-(e)ście użyźnili
użyźniłyście,
-(e)ście użyźniły
3rd użyźnił użyźniła użyźniło użyźnili użyźniły
impersonal użyźniono
conditional 1st użyźniłbym,
bym użyźnił
użyźniłabym,
bym użyźniła
użyźniłobym,
bym użyźniło
użyźnilibyśmy,
byśmy użyźnili
użyźniłybyśmy,
byśmy użyźniły
2nd użyźniłbyś,
byś użyźnił
użyźniłabyś,
byś użyźniła
użyźniłobyś,
byś użyźniło
użyźnilibyście,
byście użyźnili
użyźniłybyście,
byście użyźniły
3rd użyźniłby,
by użyźnił
użyźniłaby,
by użyźniła
użyźniłoby,
by użyźniło
użyźniliby,
by użyźnili
użyźniłyby,
by użyźniły
impersonal użyźniono by
imperative 1st niech użyźnię użyźnijmy
2nd użyźnij użyźnijcie
3rd niech użyźni niech użyźnią
passive adjectival participle użyźniony użyźniona użyźnione użyźnieni użyźnione
anterior adverbial participle użyźniwszy
verbal noun użyźnienie

Further reading

[edit]
  • użyźnić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • użyźnić in Polish dictionaries at PWN