tytułem

Polish

Etymology

Instrumental singular of tytuł.

Pronunciation

• IPA^(key): /tɘˈtu.wɛm/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uwɛm
• Syllabification: ty‧tu‧łem

Particle

tytułem

1. the speaker names the category of objects to which the thing in question belongs

   Synonyms: dla, gwoli, słowem

   A teraz, również tytułem wstępu, kilka słów o pewnym rękopisie. ― And now, also by way of introduction, a few words about a certain manuscript.

Preposition

tytułem

1. (formal) by way of, by virtue of [with genitive]

   Synonym: z tytułu

Related terms

adjectives

• beztytułowy
• tytularny
• tytułowy

 

adverb

• tytularnie

 

nouns

• podtytuł
• tytulacja
• tytularność
• tytularz
• tytulatura
• tytulik
• tytuł
• tytułomania

 

preposition

• z tytułu

 

verb

• tytułować impf

 

Noun

tytułem m inan

1. instrumental singular of tytuł

Further reading

• tytułem in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• tytułem in Polish dictionaries at PWN