turpiini
Jump to navigation
Jump to search
Finnish
[edit]Pronunciation
[edit]Etymology 1
[edit]Noun
[edit]turpiini
- Alternative form of turbiini
Declension
[edit]Inflection of turpiini (Kotus type 6/paperi, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | turpiini | turpiinit | |
genitive | turpiinin | turpiinien turpiineiden turpiineitten | |
partitive | turpiinia | turpiineita turpiineja | |
illative | turpiiniin | turpiineihin | |
singular | plural | ||
nominative | turpiini | turpiinit | |
accusative | nom. | turpiini | turpiinit |
gen. | turpiinin | ||
genitive | turpiinin | turpiinien turpiineiden turpiineitten | |
partitive | turpiinia | turpiineita turpiineja | |
inessive | turpiinissa | turpiineissa | |
elative | turpiinista | turpiineista | |
illative | turpiiniin | turpiineihin | |
adessive | turpiinilla | turpiineilla | |
ablative | turpiinilta | turpiineilta | |
allative | turpiinille | turpiineille | |
essive | turpiinina | turpiineina | |
translative | turpiiniksi | turpiineiksi | |
abessive | turpiinitta | turpiineitta | |
instructive | — | turpiinein | |
comitative | See the possessive forms below. |
Further reading
[edit]- “turpiini”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-01
Etymology 2
[edit]Noun
[edit]turpiini
- first-person singular possessive form of illative plural of turpa