turkotać

Polish

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

• IPA^(key): /turˈkɔ.tat͡ɕ/
• Rhymes: -ɔtat͡ɕ
• Syllabification: tur‧ko‧tać

Verb

turkotać impf (perfective zaturkotać)

1. (intransitive, of machines, engines, etc.) to clatter, to rattle

   Synonyms: terkotać, trajkotać, grzechotać

Conjugation

Standard:

Conjugation of turkotać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		turkotać
present tense	1st	turkoczę			turkoczemy
	2nd	turkoczesz			turkoczecie
	3rd	turkocze			turkoczą
	impersonal	turkocze się
past tense	1st	turkotałem, -(e)m turkotał	turkotałam, -(e)m turkotała	turkotałom, -(e)m turkotało	turkotaliśmy, -(e)śmy turkotali	turkotałyśmy, -(e)śmy turkotały
	2nd	turkotałeś, -(e)ś turkotał	turkotałaś, -(e)ś turkotała	turkotałoś, -(e)ś turkotało	turkotaliście, -(e)ście turkotali	turkotałyście, -(e)ście turkotały
	3rd	turkotał	turkotała	turkotało	turkotali	turkotały
	impersonal	turkotano
future tense	1st	będę turkotał, będę turkotać	będę turkotała, będę turkotać	będę turkotało, będę turkotać	będziemy turkotali, będziemy turkotać	będziemy turkotały, będziemy turkotać
	2nd	będziesz turkotał, będziesz turkotać	będziesz turkotała, będziesz turkotać	będziesz turkotało, będziesz turkotać	będziecie turkotali, będziecie turkotać	będziecie turkotały, będziecie turkotać
	3rd	będzie turkotał, będzie turkotać	będzie turkotała, będzie turkotać	będzie turkotało, będzie turkotać	będą turkotali, będą turkotać	będą turkotały, będą turkotać
	impersonal	będzie turkotać się
conditional	1st	turkotałbym, bym turkotał	turkotałabym, bym turkotała	turkotałobym, bym turkotało	turkotalibyśmy, byśmy turkotali	turkotałybyśmy, byśmy turkotały
	2nd	turkotałbyś, byś turkotał	turkotałabyś, byś turkotała	turkotałobyś, byś turkotało	turkotalibyście, byście turkotali	turkotałybyście, byście turkotały
	3rd	turkotałby, by turkotał	turkotałaby, by turkotała	turkotałoby, by turkotało	turkotaliby, by turkotali	turkotałyby, by turkotały
	impersonal	turkotano by
imperative	1st	niech turkoczę			turkoczmy
	2nd	turkocz			turkoczcie
	3rd	niech turkocze			niech turkoczą
active adjectival participle		turkoczący	turkocząca	turkoczące	turkoczący	turkoczące
contemporary adverbial participle		turkocząc
verbal noun		turkotanie

Literary:

Conjugation of turkotać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		turkotać
present tense	1st	turkocę			turkocemy
	2nd	turkocesz			turkocecie
	3rd	turkoce			turkocą
	impersonal	turkoce się
past tense	1st	turkotałem, -(e)m turkotał	turkotałam, -(e)m turkotała	turkotałom, -(e)m turkotało	turkotaliśmy, -(e)śmy turkotali	turkotałyśmy, -(e)śmy turkotały
	2nd	turkotałeś, -(e)ś turkotał	turkotałaś, -(e)ś turkotała	turkotałoś, -(e)ś turkotało	turkotaliście, -(e)ście turkotali	turkotałyście, -(e)ście turkotały
	3rd	turkotał	turkotała	turkotało	turkotali	turkotały
	impersonal	turkotano
future tense	1st	będę turkotał, będę turkotać	będę turkotała, będę turkotać	będę turkotało, będę turkotać	będziemy turkotali, będziemy turkotać	będziemy turkotały, będziemy turkotać
	2nd	będziesz turkotał, będziesz turkotać	będziesz turkotała, będziesz turkotać	będziesz turkotało, będziesz turkotać	będziecie turkotali, będziecie turkotać	będziecie turkotały, będziecie turkotać
	3rd	będzie turkotał, będzie turkotać	będzie turkotała, będzie turkotać	będzie turkotało, będzie turkotać	będą turkotali, będą turkotać	będą turkotały, będą turkotać
	impersonal	będzie turkotać się
conditional	1st	turkotałbym, bym turkotał	turkotałabym, bym turkotała	turkotałobym, bym turkotało	turkotalibyśmy, byśmy turkotali	turkotałybyśmy, byśmy turkotały
	2nd	turkotałbyś, byś turkotał	turkotałabyś, byś turkotała	turkotałobyś, byś turkotało	turkotalibyście, byście turkotali	turkotałybyście, byście turkotały
	3rd	turkotałby, by turkotał	turkotałaby, by turkotała	turkotałoby, by turkotało	turkotaliby, by turkotali	turkotałyby, by turkotały
	impersonal	turkotano by
imperative	1st	niech turkocę			turkoczmy
	2nd	turkocz			turkoczcie
	3rd	niech turkoce			niech turkocą
active adjectival participle		turkocący	turkocąca	turkocące	turkocący	turkocące
contemporary adverbial participle		turkocąc
verbal noun		turkotanie

Further reading

• turkotać in Polish dictionaries at PWN