Jump to content

turbacja

From Wiktionary, the free dictionary
See also: turbacją

Polish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Latin turbātiō.[1][2][3][4] First attested in the 16th century.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /turˈba.t͡sja/
  • Rhymes: -at͡sja
  • Syllabification: tur‧ba‧cja

Noun

[edit]

turbacja f

  1. (archaic) Synonym of kłopot
  2. (archaic) Synonym of niepokój

Declension

[edit]

Descendants

[edit]
  • Silesian: turbacyjŏ

References

[edit]
  1. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “turbacja”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. ^ Stanisław Dubisz, editor (2003), “turbacja”, in Uniwersalny słownik języka polskiego [Universal dictionary of the Polish language]‎[1] (in Polish), volumes 1-4, Warsaw: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, →ISBN
  3. ^ Halina Zgółkowa, editor (1994-2005), “turbacja”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1-50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
  4. ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “turbacja”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN

Further reading

[edit]