tupnąć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From tupać +‎ -nąć. Doublet of tąpnąć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈtup.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -upnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: tup‧nąć

Verb

[edit]

tupnąć pf (imperfective tupać)

  1. (intransitive) to stamp (hit the floor quickly and forcefully with a foot)

Conjugation

[edit]
Conjugation of tupnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive tupnąć
future tense 1st tupnę tupniemy
2nd tupniesz tupniecie
3rd tupnie tupną
impersonal tupnie się
past tense 1st tupnąłem,
-(e)m tupnął
tupnęłam,
-(e)m tupnęła
tupnęłom,
-(e)m tupnęło
tupnęliśmy,
-(e)śmy tupnęli
tupnęłyśmy,
-(e)śmy tupnęły
2nd tupnąłeś,
-(e)ś tupnął
tupnęłaś,
-(e)ś tupnęła
tupnęłoś,
-(e)ś tupnęło
tupnęliście,
-(e)ście tupnęli
tupnęłyście,
-(e)ście tupnęły
3rd tupnął tupnęła tupnęło tupnęli tupnęły
impersonal tupnięto
conditional 1st tupnąłbym,
bym tupnął
tupnęłabym,
bym tupnęła
tupnęłobym,
bym tupnęło
tupnęlibyśmy,
byśmy tupnęli
tupnęłybyśmy,
byśmy tupnęły
2nd tupnąłbyś,
byś tupnął
tupnęłabyś,
byś tupnęła
tupnęłobyś,
byś tupnęło
tupnęlibyście,
byście tupnęli
tupnęłybyście,
byście tupnęły
3rd tupnąłby,
by tupnął
tupnęłaby,
by tupnęła
tupnęłoby,
by tupnęło
tupnęliby,
by tupnęli
tupnęłyby,
by tupnęły
impersonal tupnięto by
imperative 1st niech tupnę tupnijmy
2nd tupnij tupnijcie
3rd niech tupnie niech tupną
passive adjectival participle tupnięty tupnięta tupnięte tupnięci tupnięte
anterior adverbial participle tupnąwszy
verbal noun tupnięcie
[edit]
nouns

Further reading

[edit]
  • tupnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • tupnąć in Polish dictionaries at PWN