tuikki

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈtui̯kːi/, [ˈt̪ui̯kːi]
  • Rhymes: -uikːi
  • Syllabification(key): tuik‧ki

Etymology 1

[edit]

tuikkia +‎ -i

Noun

[edit]

tuikki

  1. bluestar (plant of the genus Amsonia)
  2. (in the plural) the genus Amsonia
Declension
[edit]
Inflection of tuikki (Kotus type 5*A/risti, kk-k gradation)
nominative tuikki tuikit
genitive tuikin tuikkien
partitive tuikkia tuikkeja
illative tuikkiin tuikkeihin
singular plural
nominative tuikki tuikit
accusative nom. tuikki tuikit
gen. tuikin
genitive tuikin tuikkien
partitive tuikkia tuikkeja
inessive tuikissa tuikeissa
elative tuikista tuikeista
illative tuikkiin tuikkeihin
adessive tuikilla tuikeilla
ablative tuikilta tuikeilta
allative tuikille tuikeille
essive tuikkina tuikkeina
translative tuikiksi tuikeiksi
abessive tuikitta tuikeitta
instructive tuikein
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of tuikki (Kotus type 5*A/risti, kk-k gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative tuikkini tuikkini
accusative nom. tuikkini tuikkini
gen. tuikkini
genitive tuikkini tuikkieni
partitive tuikkiani tuikkejani
inessive tuikissani tuikeissani
elative tuikistani tuikeistani
illative tuikkiini tuikkeihini
adessive tuikillani tuikeillani
ablative tuikiltani tuikeiltani
allative tuikilleni tuikeilleni
essive tuikkinani tuikkeinani
translative tuikikseni tuikeikseni
abessive tuikittani tuikeittani
instructive
comitative tuikkeineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative tuikkisi tuikkisi
accusative nom. tuikkisi tuikkisi
gen. tuikkisi
genitive tuikkisi tuikkiesi
partitive tuikkiasi tuikkejasi
inessive tuikissasi tuikeissasi
elative tuikistasi tuikeistasi
illative tuikkiisi tuikkeihisi
adessive tuikillasi tuikeillasi
ablative tuikiltasi tuikeiltasi
allative tuikillesi tuikeillesi
essive tuikkinasi tuikkeinasi
translative tuikiksesi tuikeiksesi
abessive tuikittasi tuikeittasi
instructive
comitative tuikkeinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative tuikkimme tuikkimme
accusative nom. tuikkimme tuikkimme
gen. tuikkimme
genitive tuikkimme tuikkiemme
partitive tuikkiamme tuikkejamme
inessive tuikissamme tuikeissamme
elative tuikistamme tuikeistamme
illative tuikkiimme tuikkeihimme
adessive tuikillamme tuikeillamme
ablative tuikiltamme tuikeiltamme
allative tuikillemme tuikeillemme
essive tuikkinamme tuikkeinamme
translative tuikiksemme tuikeiksemme
abessive tuikittamme tuikeittamme
instructive
comitative tuikkeinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative tuikkinne tuikkinne
accusative nom. tuikkinne tuikkinne
gen. tuikkinne
genitive tuikkinne tuikkienne
partitive tuikkianne tuikkejanne
inessive tuikissanne tuikeissanne
elative tuikistanne tuikeistanne
illative tuikkiinne tuikkeihinne
adessive tuikillanne tuikeillanne
ablative tuikiltanne tuikeiltanne
allative tuikillenne tuikeillenne
essive tuikkinanne tuikkeinanne
translative tuikiksenne tuikeiksenne
abessive tuikittanne tuikeittanne
instructive
comitative tuikkeinenne
third-person possessor
singular plural
nominative tuikkinsa tuikkinsa
accusative nom. tuikkinsa tuikkinsa
gen. tuikkinsa
genitive tuikkinsa tuikkiensa
partitive tuikkiaan
tuikkiansa
tuikkejaan
tuikkejansa
inessive tuikissaan
tuikissansa
tuikeissaan
tuikeissansa
elative tuikistaan
tuikistansa
tuikeistaan
tuikeistansa
illative tuikkiinsa tuikkeihinsa
adessive tuikillaan
tuikillansa
tuikeillaan
tuikeillansa
ablative tuikiltaan
tuikiltansa
tuikeiltaan
tuikeiltansa
allative tuikilleen
tuikillensa
tuikeilleen
tuikeillensa
essive tuikkinaan
tuikkinansa
tuikkeinaan
tuikkeinansa
translative tuikikseen
tuikiksensa
tuikeikseen
tuikeiksensa
abessive tuikittaan
tuikittansa
tuikeittaan
tuikeittansa
instructive
comitative tuikkeineen
tuikkeinensa

Etymology 2

[edit]

Verb

[edit]

tuikki

  1. third-person singular past indicative of tuikkia

Anagrams

[edit]