tuikki

Finnish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtui̯kːi/, [ˈt̪ui̯kːi]
• Rhymes: -uikːi
• Hyphenation^(key): tuik‧ki

Etymology 1

tuikkia +‎ -i

Noun

tuikki

1. bluestar (plant of the genus Amsonia)
2. (in the plural) the genus Amsonia

Declension

Inflection of tuikki (Kotus type 5*A/risti, kk-k gradation)
nominative		tuikki	tuikit
genitive		tuikin	tuikkien
partitive		tuikkia	tuikkeja
illative		tuikkiin	tuikkeihin
		singular	plural
nominative		tuikki	tuikit
accusative	nom.	tuikki	tuikit
	gen.	tuikin
genitive		tuikin	tuikkien
partitive		tuikkia	tuikkeja
inessive		tuikissa	tuikeissa
elative		tuikista	tuikeista
illative		tuikkiin	tuikkeihin
adessive		tuikilla	tuikeilla
ablative		tuikilta	tuikeilta
allative		tuikille	tuikeille
essive		tuikkina	tuikkeina
translative		tuikiksi	tuikeiksi
abessive		tuikitta	tuikeitta
instructive		—	tuikein
comitative		See the possessive forms below.

Possessive forms of tuikki (Kotus type 5*A/risti, kk-k gradation)

first-person singular possessor singular plural nominative tuikkini tuikkini accusative nom. tuikkini tuikkini gen. tuikkini genitive tuikkini tuikkieni partitive tuikkiani tuikkejani inessive tuikissani tuikeissani elative tuikistani tuikeistani illative tuikkiini tuikkeihini adessive tuikillani tuikeillani ablative tuikiltani tuikeiltani allative tuikilleni tuikeilleni essive tuikkinani tuikkeinani translative tuikikseni tuikeikseni abessive tuikittani tuikeittani instructive — — comitative — tuikkeineni second-person singular possessor singular plural nominative tuikkisi tuikkisi accusative nom. tuikkisi tuikkisi gen. tuikkisi genitive tuikkisi tuikkiesi partitive tuikkiasi tuikkejasi inessive tuikissasi tuikeissasi elative tuikistasi tuikeistasi illative tuikkiisi tuikkeihisi adessive tuikillasi tuikeillasi ablative tuikiltasi tuikeiltasi allative tuikillesi tuikeillesi essive tuikkinasi tuikkeinasi translative tuikiksesi tuikeiksesi abessive tuikittasi tuikeittasi instructive — — comitative — tuikkeinesi first-person plural possessor singular plural nominative tuikkimme tuikkimme accusative nom. tuikkimme tuikkimme gen. tuikkimme genitive tuikkimme tuikkiemme partitive tuikkiamme tuikkejamme inessive tuikissamme tuikeissamme elative tuikistamme tuikeistamme illative tuikkiimme tuikkeihimme adessive tuikillamme tuikeillamme ablative tuikiltamme tuikeiltamme allative tuikillemme tuikeillemme essive tuikkinamme tuikkeinamme translative tuikiksemme tuikeiksemme abessive tuikittamme tuikeittamme instructive — — comitative — tuikkeinemme second-person plural possessor singular plural nominative tuikkinne tuikkinne accusative nom. tuikkinne tuikkinne gen. tuikkinne genitive tuikkinne tuikkienne partitive tuikkianne tuikkejanne inessive tuikissanne tuikeissanne elative tuikistanne tuikeistanne illative tuikkiinne tuikkeihinne adessive tuikillanne tuikeillanne ablative tuikiltanne tuikeiltanne allative tuikillenne tuikeillenne essive tuikkinanne tuikkeinanne translative tuikiksenne tuikeiksenne abessive tuikittanne tuikeittanne instructive — — comitative — tuikkeinenne third-person possessor singular plural nominative tuikkinsa tuikkinsa accusative nom. tuikkinsa tuikkinsa gen. tuikkinsa genitive tuikkinsa tuikkiensa partitive tuikkiaan tuikkiansa tuikkejaan tuikkejansa inessive tuikissaan tuikissansa tuikeissaan tuikeissansa elative tuikistaan tuikistansa tuikeistaan tuikeistansa illative tuikkiinsa tuikkeihinsa adessive tuikillaan tuikillansa tuikeillaan tuikeillansa ablative tuikiltaan tuikiltansa tuikeiltaan tuikeiltansa allative tuikilleen tuikillensa tuikeilleen tuikeillensa essive tuikkinaan tuikkinansa tuikkeinaan tuikkeinansa translative tuikikseen tuikiksensa tuikeikseen tuikeiksensa abessive tuikittaan tuikittansa tuikeittaan tuikeittansa instructive — — comitative — tuikkeineen tuikkeinensa

Etymology 2

Verb

tuikki

1. third-person singular past indicative of tuikkia

Anagrams

• tukkii