Jump to content

trywanu

From Wiktionary, the free dictionary

Welsh

[edit]

Etymology

[edit]

From try- +‎ gwanu.

Verb

[edit]

trywanu (first-person singular present trywanaf)

  1. to pierce, to perforate
  2. to stab (wound with a pointed weapon)

Conjugation

[edit]
Conjugation (literary)
singular plural impersonal
first second third first second third
present indicative/future trywanaf tryweni trywana trywanwn trywenwch, trywanwch trywanant trywenir
imperfect (indicative/subjunctive)/
conditional
trywanwn trywanit trywanai trywanem trywanech trywanent trywenid
preterite trywenais trywenaist trywanodd trywanasom trywanasoch trywanasant trywanwyd
pluperfect trywanaswn trywanasit trywanasai trywanasem trywanasech trywanasent trywanasid, trywanesid
present subjunctive trywanwyf trywenych trywano trywanom trywanoch trywanont trywaner
imperative trywana trywaned trywanwn trywenwch, trywanwch trywanent trywaner
verbal noun trywanu
verbal adjectives trywanedig
trywanadwy
Conjugation (colloquial)
inflected
colloquial forms
singular plural
first second third first second third
future trywana i,
trywanaf i
trywani di trywanith o/e/hi,
trywaniff e/hi
trywanwn ni trywanwch chi trywanan nhw
conditional trywanwn i,
trywanswn i
trywanet ti,
trywanset ti
trywanai fo/fe/hi,
trywansai fo/fe/hi
trywanen ni,
trywansen ni
trywanech chi,
trywansech chi
trywanen nhw,
trywansen nhw
preterite trywanais i,
trywanes i
trywanaist ti,
trywanest ti
trywanodd o/e/hi trywanon ni trywanoch chi trywanon nhw
imperative trywana trywanwch

Mutation

[edit]
Mutated forms of trywanu
radical soft nasal aspirate
trywanu drywanu nhrywanu thrywanu

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Welsh.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Further reading

[edit]
  • R. J. Thomas, G. A. Bevan, P. J. Donovan, A. Hawke et al., editors (1950–present), “trywanu”, in Geiriadur Prifysgol Cymru Online (in Welsh), University of Wales Centre for Advanced Welsh & Celtic Studies