Jump to content

truma

From Wiktionary, the free dictionary

Old English

[edit]

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

truma

  1. inflection of trum:
    1. strong nominative/accusative feminine plural
    2. weak nominative masculine singular

Polish

[edit]

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

truma f

  1. (Chełmno-Dobrzyń) Alternative form of trumna

Further reading

[edit]
  • Antoni Krasnowolski (1879) “truma”, in Album uczącéj się młodzieży polskiéj poświęcone Józefowi Ignacemu Kraszewskiemu z powodu jubileuszu jego pięćdziesięcioletniéj działalności literackiéj (in Polish), Lviv: Czytelni Akademickiéj Lwowskiéj; "Gaz. Narod." J. Dobrzańskiego i K. Gromana, Słowniczek prowincjalizmów zebranych w ziemi chełmińskiej i świeckiej, page 310