trujący

Polish

Etymology

From truć +‎ -ący.

Pronunciation

• IPA^(key): /truˈjɔn.t͡sɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnt͡sɘ
• Syllabification: tru‧ją‧cy

Adjective

trujący (comparative bardziej trujący, superlative najbardziej trujący, derived adverb trująco)

1. poisonous, venomous

Declension

Declension of trujący (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	trujący		trująca	trujące	trujący	trujące
genitive	trującego		trującej	trującego	trujących
dative	trującemu		trującej	trującemu	trującym
accusative	trującego	trujący	trującą	trujące	trujących	trujące
instrumental	trującym		trującą	trującym	trującymi
locative	trującym		trującej	trującym	trujących

Participle

trujący (active adjectival)

1. active adjectival participle of truć

Related terms

verb

• truć

 

Further reading

• trujący in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• trujący in Polish dictionaries at PWN