trucicielka

Polish

Etymology

From truciciel +‎ -ka.

Pronunciation

• IPA^(key): /tru.t͡ɕiˈt͡ɕɛl.ka/
• Rhymes: -ɛlka
• Syllabification: tru‧ci‧ciel‧ka

Noun

trucicielka f (male equivalent truciciel)

1. female equivalent of truciciel (“poisoner”) (one who poisons)

Declension

Declension of trucicielka

	singular	plural
nominative	trucicielka	trucicielki
genitive	trucicielki	trucicielek
dative	trucicielce	trucicielkom
accusative	trucicielkę	trucicielki
instrumental	trucicielką	trucicielkami
locative	trucicielce	trucicielkach
vocative	trucicielko	trucicielki

Related terms

adjective

• trucicielski

 

noun

• trucicielstwo

 

Further reading

• trucicielka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• trucicielka in Polish dictionaries at PWN