triunus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /triˈuː.nus/, [t̪riˈuːnʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /triˈu.nus/, [t̪riˈuːnus]
Adjective
[edit]triūnus (feminine triūna, neuter triūnum); first/second-declension adjective (pronominal)
- triune
- 1825, Johannes à Marck, chapter XXVI, in Johannis Marckii Christianæ Theologiæ Medulla Didactico-elenctica[1], 1st American edition, Philadelphia: Towar & Hogan, page 253:
- sed non est illud necessarium, cum Triunus Deus nomen Patris bene admittat,
- (please add an English translation of this quotation)
Declension
[edit]First/second-declension adjective (pronominal).
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | triūnus | triūna | triūnum | triūnī | triūnae | triūna | |
Genitive | triūnī̆us triūnī |
triūnōrum | triūnārum | triūnōrum | |||
Dative | triūnī | triūnīs | |||||
Accusative | triūnum | triūnam | triūnum | triūnōs | triūnās | triūna | |
Ablative | triūnō | triūnā | triūnō | triūnīs | |||
Vocative | triūne | triūna | triūnum | triūnī | triūnae | triūna |