tributorius
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]From tribūtor (“giver, imparter”) + -ius.
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /tri.buːˈtoː.ri.us/, [t̪rɪbuːˈt̪oːriʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /tri.buˈto.ri.us/, [t̪ribuˈt̪ɔːrius]
Adjective
[edit]tribūtōrius (feminine tribūtōria, neuter tribūtōrium); first/second-declension adjective
- of or concerning payment
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | tribūtōrius | tribūtōria | tribūtōrium | tribūtōriī | tribūtōriae | tribūtōria | |
genitive | tribūtōriī | tribūtōriae | tribūtōriī | tribūtōriōrum | tribūtōriārum | tribūtōriōrum | |
dative | tribūtōriō | tribūtōriae | tribūtōriō | tribūtōriīs | |||
accusative | tribūtōrium | tribūtōriam | tribūtōrium | tribūtōriōs | tribūtōriās | tribūtōria | |
ablative | tribūtōriō | tribūtōriā | tribūtōriō | tribūtōriīs | |||
vocative | tribūtōrie | tribūtōria | tribūtōrium | tribūtōriī | tribūtōriae | tribūtōria |
References
[edit]- “tributorius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- tributorius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.