transfugitus
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of trānsfugiō
Participle
[edit]trānsfugitus (feminine trānsfugita, neuter trānsfugitum); first/second-declension participle
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | trānsfugitus | trānsfugita | trānsfugitum | trānsfugitī | trānsfugitae | trānsfugita | |
| genitive | trānsfugitī | trānsfugitae | trānsfugitī | trānsfugitōrum | trānsfugitārum | trānsfugitōrum | |
| dative | trānsfugitō | trānsfugitae | trānsfugitō | trānsfugitīs | |||
| accusative | trānsfugitum | trānsfugitam | trānsfugitum | trānsfugitōs | trānsfugitās | trānsfugita | |
| ablative | trānsfugitō | trānsfugitā | trānsfugitō | trānsfugitīs | |||
| vocative | trānsfugite | trānsfugita | trānsfugitum | trānsfugitī | trānsfugitae | trānsfugita | |