Jump to content

transfiguratus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Perfect passive participle of trānsfigūrō.

Participle

[edit]

trānsfigūrātus (feminine trānsfigūrāta, neuter trānsfigūrātum); first/second-declension participle

  1. transformed, transfigured or metamorphosed

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative trānsfigūrātus trānsfigūrāta trānsfigūrātum trānsfigūrātī trānsfigūrātae trānsfigūrāta
genitive trānsfigūrātī trānsfigūrātae trānsfigūrātī trānsfigūrātōrum trānsfigūrātārum trānsfigūrātōrum
dative trānsfigūrātō trānsfigūrātae trānsfigūrātō trānsfigūrātīs
accusative trānsfigūrātum trānsfigūrātam trānsfigūrātum trānsfigūrātōs trānsfigūrātās trānsfigūrāta
ablative trānsfigūrātō trānsfigūrātā trānsfigūrātō trānsfigūrātīs
vocative trānsfigūrāte trānsfigūrāta trānsfigūrātum trānsfigūrātī trānsfigūrātae trānsfigūrāta