trakcja

Polish

Etymology

Learned borrowing from Medieval Latin tractiō.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtrak.t͡sja/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -akt͡sja
• Syllabification: trak‧cja

Noun

trakcja f

1. overhead line
2. drive of a rail vehicle

Declension

Declension of trakcja

	singular
nominative	trakcja
genitive	trakcji
dative	trakcji
accusative	trakcję
instrumental	trakcją
locative	trakcji
vocative	trakcjo

Derived terms

• trakcyjny

 

Further reading

• trakcja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• trakcja in Polish dictionaries at PWN