trafienie

Polish

Etymology

From trafić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /traˈfjɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: tra‧fie‧nie

Noun

trafienie n

1. (uncountable) verbal noun of trafić
2. (countable) hit (accurate shot, blow, throw)
3. (countable, games) hit (accurately predicted number in a numbers game)

Declension

Declension of trafienie

	singular	plural
nominative	trafienie	trafienia
genitive	trafienia	trafień
dative	trafieniu	trafieniom
accusative	trafienie	trafienia
instrumental	trafieniem	trafieniami
locative	trafieniu	trafieniach
vocative	trafienie	trafienia

Related terms

adjective

• trafny

 

adverb

• trafnie

 

nouns

• traf
• trafność

 

verbs

• trafiać impf
• trafić pf

 

Further reading

• trafienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• trafienie in Polish dictionaries at PWN