tréigtheoir

Irish

Etymology

From tréigthe +‎ -eoir.

Noun

tréigtheoir m (genitive singular tréigtheóra, nominative plural tréigtheóirí)

1. deserter

Declension

Declension of tréigtheóir (third declension)

bare forms case singular plural nominative tréigtheóir tréigtheóirí vocative a thréigtheóir a thréigtheóirí genitive tréigtheóra tréigtheóirí dative tréigtheóir tréigtheóirí forms with the definite article case singular plural nominative an tréigtheóir na tréigtheóirí genitive an tréigtheóra na dtréigtheóirí dative leis an tréigtheóir don tréigtheóir leis na tréigtheóirí

Related terms

• tréig (“desert, abandon”, verb)
• tréigean m (“desertion, abandonment”)

Mutation

Mutated forms of tréigtheoir

radical	lenition	eclipsis
tréigtheoir	thréigtheoir	dtréigtheoir

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “tréigtheoir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN