tornatilis
Appearance
Latin
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /torˈnaː.ti.lis/, [t̪ɔrˈnäːt̪ɪlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /torˈna.ti.lis/, [t̪orˈnäːt̪ilis]
Adjective
[edit]tornātilis (neuter tornātile); third-declension two-termination adjective
Declension
[edit]Third-declension two-termination adjective.
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
nominative | tornātilis | tornātile | tornātilēs | tornātilia | |
genitive | tornātilis | tornātilium | |||
dative | tornātilī | tornātilibus | |||
accusative | tornātilem | tornātile | tornātilēs tornātilīs |
tornātilia | |
ablative | tornātilī | tornātilibus | |||
vocative | tornātilis | tornātile | tornātilēs | tornātilia |
References
[edit]- “tornatilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "tornatilis", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- tornatilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.