toplanmak

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish طوپلانمق. Passive or reflexive form of toplamak.

Pronunciation

Hyphenation: top‧lan‧mak

Verb

toplanmak (third-person singular simple present toplanır)

to rally, to gather

Conjugation

Conjugation of toplanmak (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative

infinitive			toplanmak
impersonal participle	imperfective		toplanan
	perfective		toplanmış
	prospective		toplanacak
personal participle	non-prospective		toplandığım	toplandığın	toplandığı	toplandığımız	toplandığınız	toplandıkları
personal participle	prospective		toplanacağım	toplanacağın	toplanacağı	toplanacağımız	toplanacağınız	toplanacakları
verbal noun			toplanma
way of doing			toplanış
			singular			plural
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	toplanırım	toplanırsın	toplanır	toplanırız	toplanırsınız	toplanırlar
	present	imperfective	toplanıyorum	toplanıyorsun	toplanıyor	toplanıyoruz	toplanıyorsunuz	toplanıyorlar
	past	perfective	toplandım	toplandın	toplandı	toplandık	toplandınız	toplandılar
	past	imperfective	toplanıyordum	toplanıyordun	toplanıyordu	toplanıyorduk	toplanıyordunuz	toplanıyorlardı (or toplanıyordular)
	future		toplanacağım	toplanacaksın	toplanacak	toplanacağız	toplanacaksınız	toplanacaklar
	future-in-the-past	definite	toplanacaktım	toplanacaktın	toplanacaktı	toplanacaktık	toplanacaktınız	toplanacaklardı
	future-in-the-past	indefinite	toplanırdım	toplanırdın	toplanırdı	toplanırdık	toplanırdınız	toplanırlardı
inferential	perfective		toplanmışım	toplanmışsın	toplanmış	toplanmışız	toplanmışsınız	toplanmışlar
	aorist		toplanırmışım	toplanırmışsın	toplanırmış	toplanırmışız	toplanırmışsınız	toplanırlarmış (or toplanırmışlar)
	imperfective		toplanıyormuşum	toplanıyormuşsun	toplanıyormuş	toplanıyormuşuz	toplanıyormuşsunuz	toplanıyorlarmış
conditional	simple		toplansam	toplansan	toplansa	toplansak	toplansanız	toplansalar
conditional	perfective		toplansaydım	toplansaydın	toplansaydı	toplansaydık	toplansaydınız	toplansaydılar
optative			toplanayım	toplanasın	toplana	toplanalım	toplanasınız	toplanalar
progressive			toplanmaktayım	toplanmaktasın	toplanmakta	toplanmaktayız	toplanmaktasınız	toplanmaktalar
necessitative			toplanmalıyım	toplanmalısın	toplanmalı	toplanmalıyız	toplanmalısınız	toplanmalılar
imperative				toplan	toplansın		toplanın	toplansınlar

Positive interrogative

			singular			plural
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	toplanır mıyım?	toplanır mısın?	toplanır mı?	toplanır mıyız?	toplanır mısınız?	toplanırlar mı?
	present	imperfective	toplanıyor muyum?	toplanıyor musun?	toplanıyor mu?	toplanıyor muyuz?	toplanıyor musunuz?	toplanıyorlar mı?
	past	perfective	toplandım mı?	toplandın mı?	toplandı mı?	toplandık mı?	toplandınız mı?	toplandılar mı?
	past	imperfective	toplanıyor muydum?	toplanıyor muydun?	toplanıyor muydu?	toplanıyor muyduk?	toplanıyor muydunuz?	toplanıyorlar mıydı?
	future		toplanacak mıyım?	toplanacak mısın?	toplanacak mı?	toplanacak mıyız?	toplanacak mısınız?	toplanacaklar mı?
inferential	perfective		toplanmış mıyım?	toplanmış mısın?	toplanmış mı?	toplanmış mıyız?	toplanmış mısınız?	toplanmışlar mı?
	aorist		toplanır mıymışım?	toplanır mıymışsın?	toplanır mıymış?	toplanır mıymışız?	toplanır mıymışsınız?	toplanırlar mıymış?
	imperfective		toplanıyor muymuşum?	toplanıyor muymuşsun?	toplanıyor muymuş?	toplanıyor muymuşuz?	toplanıyor muymuşsunuz?	toplanıyorlar mıymış?
conditional	simple		toplansam mı?	toplansan mı?	toplansa mı?	toplansak mı?	toplansanız mı?	toplansalar mı?
conditional	perfective		toplansa mıydım?	toplansa mıydın?	toplansa mıydı?	toplansa mıydık?	toplansa mıydınız?	toplansalar mıydı?
progressive			toplanmakta mıyım?	toplanmakta mısın?	toplanmakta mı?	toplanmakta mıyız?	toplanmakta mısınız?	toplanmaktalar mı?
necessitative			toplanmalı mıyım?	toplanmalı mısın?	toplanmalı mı?	toplanmalı mıyız?	toplanmalı mısınız?	toplanmalılar mı?

Negative declarative

infinitive			toplanmamak
impersonal participle	imperfective		toplanmayan
	perfective		toplanmamış
	prospective		toplanmayacak
personal participle	non-prospective		toplanmadığım	toplanmadığın	toplanmadığı	toplanmadığımız	toplanmadığınız	toplanmadıkları
personal participle	prospective		toplanmayacağım	toplanmayacağın	toplanmayacağı	toplanmayacağımız	toplanmayacağınız	toplanmayacakları
verbal noun			toplanmama
way of doing			toplanmayış
			singular			plural
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	toplanmam	toplanmazsın	toplanmaz	toplanmayız	toplanmazsınız	toplanmazlar
	present	imperfective	toplanmıyorum	toplanmıyorsun	toplanmıyor	toplanmıyoruz	toplanmıyorsunuz	toplanmıyorlar
	past	perfective	toplanmadım	toplanmadın	toplanmadı	toplanmadık	toplanmadınız	toplanmadılar
	past	imperfective	toplanmıyordum	toplanmıyordun	toplanmıyordu	toplanmıyorduk	toplanmıyordunuz	toplanmıyorlardı
	future		toplanmayacağım	toplanmayacaksın	toplanmayacak	toplanmayacağız	toplanmayacaksınız	toplanmayacaklar
inferential	perfective		toplanmamışım	toplanmamışsın	toplanmamış	toplanmamışız	toplanmamışsınız	toplanmamışlar
	aorist		toplanmazmışım	toplanmazmışsın	toplanmazmış	toplanmazmışız	toplanmazmışsınız	toplanmazlarmış
	imperfective		toplanmıyormuşum	toplanmıyormuşsun	toplanmıyormuş	toplanmıyormuşuz	toplanmıyormuşsunuz	toplanmıyorlarmış
conditional	simple		toplanmasam	toplanmasan	toplanmasa	toplanmasak	toplanmasanız	toplanmasalar
conditional	perfective		toplanmasaydım	toplanmasaydın	toplanmasaydı	toplanmasaydık	toplanmasaydınız	toplanmasaydılar
optative			toplanmayayım	toplanmayasın	toplanmaya	toplanmayalım	toplanmayasınız	toplanmayalar
progressive			toplanmamaktayım	toplanmamaktasın	toplanmamakta	toplanmamaktayız	toplanmamaktasınız	toplanmamaktalar
necessitative			toplanmamalıyım	toplanmamalısın	toplanmamalı	toplanmamalıyız	toplanmamalısınız	toplanmamalılar
imperative				toplanma	toplanmasın		toplanmayın	toplanmasınlar

Negative interrogative

			singular			plural
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	toplanmaz mıyım?	toplanmaz mısın?	toplanmaz mı?	toplanmaz mıyız?	toplanmaz mısınız?	toplanmazlar mı?
	present	imperfective	toplanmıyor muyum?	toplanmıyor musun?	toplanmıyor mu?	toplanmıyor muyuz?	toplanmıyor musunuz?	toplanmıyorlar mı?
	past	perfective	toplanmadım mı?	toplanmadın mı?	toplanmadı mı?	toplanmadık mı?	toplanmadınız mı?	toplanmadılar mı?
	past	imperfective	toplanmıyor muydum?	toplanmıyor muydun?	toplanmıyor muydu?	toplanmıyor muyduk?	toplanmıyor muydunuz?	toplanmıyorlar mıydı?
	future		toplanmayacak mıyım?	toplanmayacak mısın?	toplanmayacak mı?	toplanmayacak mıyız?	toplanmayacak mısınız?	toplanmayacaklar mı?
inferential	perfective		toplanmamış mıyım?	toplanmamış mısın?	toplanmamış mı?	toplanmamış mıyız?	toplanmamış mısınız?	toplanmamışlar mı?
	aorist		toplanmaz mıymışım?	toplanmaz mıymışsın?	toplanmaz mıymış?	toplanmaz mıymışız?	toplanmaz mıymışsınız?	toplanmazlar mıymış?
	imperfective		toplanmıyor muymuşum?	toplanmıyor muymuşsun?	toplanmıyor muymuş?	toplanmıyor muymuşuz?	toplanmıyor muymuşsunuz?	toplanmıyorlar mıymış?
conditional	simple		toplanmasam mı?	toplanmasan mı?	toplanmasa mı?	toplanmasak mı?	toplanmasanız mı?	toplanmasalar mı?
conditional	perfective		toplanmasa mıydım?	toplanmasa mıydın?	toplanmasa mıydı?	toplanmasa mıydık?	toplanmasa mıydınız?	toplanmasalar mıydı?
progressive			toplanmamakta mıyım?	toplanmamakta mısın?	toplanmamakta mı?	toplanmamakta mıyız?	toplanmamakta mısınız?	toplanmamaktalar mı?
necessitative			toplanmamalı mıyım?	toplanmamalı mısın?	toplanmamalı mı?	toplanmamalı mıyız?	toplanmamalı mısınız?	toplanmamalılar mı?

Derived terms

toplantı

References

Redhouse, James W. (1890) “طوپلانمق”, in A Turkish and English Lexicon‎^[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1250