tiuku

Finnish

Etymology 1

Onomatopoeic, compare tiukkua.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtiu̯ku/, [ˈt̪iu̯ku]
• Rhymes: -iuku
• Hyphenation^(key): tiu‧ku

Noun

tiuku

1. small bell, jingle bell

   Synonym: kulkunen

Declension

Inflection of tiuku (Kotus type 1*D/valo, k-∅ gradation)
nominative		tiuku	tiu’ut
genitive		tiu’un	tiukujen
partitive		tiukua	tiukuja
illative		tiukuun	tiukuihin
		singular	plural
nominative		tiuku	tiu’ut
accusative	nom.	tiuku	tiu’ut
	gen.	tiu’un
genitive		tiu’un	tiukujen
partitive		tiukua	tiukuja
inessive		tiu’ussa	tiu’uissa
elative		tiu’usta	tiu’uista
illative		tiukuun	tiukuihin
adessive		tiu’ulla	tiu’uilla
ablative		tiu’ulta	tiu’uilta
allative		tiu’ulle	tiu’uille
essive		tiukuna	tiukuina
translative		tiu’uksi	tiu’uiksi
abessive		tiu’utta	tiu’uitta
instructive		—	tiu’uin
comitative		See the possessive forms below.

Possessive forms of tiuku (Kotus type 1*D/valo, k-∅ gradation)

first-person singular possessor singular plural nominative tiukuni tiukuni accusative nom. tiukuni tiukuni gen. tiukuni genitive tiukuni tiukujeni partitive tiukuani tiukujani inessive tiu’ussani tiu’uissani elative tiu’ustani tiu’uistani illative tiukuuni tiukuihini adessive tiu’ullani tiu’uillani ablative tiu’ultani tiu’uiltani allative tiu’ulleni tiu’uilleni essive tiukunani tiukuinani translative tiu’ukseni tiu’uikseni abessive tiu’uttani tiu’uittani instructive — — comitative — tiukuineni second-person singular possessor singular plural nominative tiukusi tiukusi accusative nom. tiukusi tiukusi gen. tiukusi genitive tiukusi tiukujesi partitive tiukuasi tiukujasi inessive tiu’ussasi tiu’uissasi elative tiu’ustasi tiu’uistasi illative tiukuusi tiukuihisi adessive tiu’ullasi tiu’uillasi ablative tiu’ultasi tiu’uiltasi allative tiu’ullesi tiu’uillesi essive tiukunasi tiukuinasi translative tiu’uksesi tiu’uiksesi abessive tiu’uttasi tiu’uittasi instructive — — comitative — tiukuinesi first-person plural possessor singular plural nominative tiukumme tiukumme accusative nom. tiukumme tiukumme gen. tiukumme genitive tiukumme tiukujemme partitive tiukuamme tiukujamme inessive tiu’ussamme tiu’uissamme elative tiu’ustamme tiu’uistamme illative tiukuumme tiukuihimme adessive tiu’ullamme tiu’uillamme ablative tiu’ultamme tiu’uiltamme allative tiu’ullemme tiu’uillemme essive tiukunamme tiukuinamme translative tiu’uksemme tiu’uiksemme abessive tiu’uttamme tiu’uittamme instructive — — comitative — tiukuinemme second-person plural possessor singular plural nominative tiukunne tiukunne accusative nom. tiukunne tiukunne gen. tiukunne genitive tiukunne tiukujenne partitive tiukuanne tiukujanne inessive tiu’ussanne tiu’uissanne elative tiu’ustanne tiu’uistanne illative tiukuunne tiukuihinne adessive tiu’ullanne tiu’uillanne ablative tiu’ultanne tiu’uiltanne allative tiu’ullenne tiu’uillenne essive tiukunanne tiukuinanne translative tiu’uksenne tiu’uiksenne abessive tiu’uttanne tiu’uittanne instructive — — comitative — tiukuinenne third-person possessor singular plural nominative tiukunsa tiukunsa accusative nom. tiukunsa tiukunsa gen. tiukunsa genitive tiukunsa tiukujensa partitive tiukuaan tiukuansa tiukujaan tiukujansa inessive tiu’ussaan tiu’ussansa tiu’uissaan tiu’uissansa elative tiu’ustaan tiu’ustansa tiu’uistaan tiu’uistansa illative tiukuunsa tiukuihinsa adessive tiu’ullaan tiu’ullansa tiu’uillaan tiu’uillansa ablative tiu’ultaan tiu’ultansa tiu’uiltaan tiu’uiltansa allative tiu’ulleen tiu’ullensa tiu’uilleen tiu’uillensa essive tiukunaan tiukunansa tiukuinaan tiukuinansa translative tiu’ukseen tiu’uksensa tiu’uikseen tiu’uiksensa abessive tiu’uttaan tiu’uttansa tiu’uittaan tiu’uittansa instructive — — comitative — tiukuineen tiukuinensa

Further reading

• “tiuku”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish]‎^[2] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-01

Etymology 2

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtiu̯kuˣ/, [ˈt̪iu̯ku(ʔ)]
• Rhymes: -iuku
• Hyphenation^(key): tiu‧ku

Verb

tiuku

1. inflection of tiukkua:
   1. present active indicative connegative
   2. second-person singular present imperative
   3. second-person singular present active imperative connegative

Anagrams

• kituu, kuitu, uikut