tirowiec

Polish

Etymology

From tir +‎ -owiec.

Pronunciation

• IPA^(key): /tiˈrɔ.vjɛt͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvjɛt͡s
• Syllabification: ti‧ro‧wiec

Noun

tirowiec m pers

1. (colloquial) lorry driver, teamster, trucker

   Hypernym: kierowca

Declension

Declension of tirowiec

	singular	plural
nominative	tirowiec	tirowcy/tirowce (deprecative)
genitive	tirowca	tirowców
dative	tirowcowi	tirowcom
accusative	tirowca	tirowców
instrumental	tirowcem	tirowcami
locative	tirowcu	tirowcach
vocative	tirowcze	tirowcy

Related terms

(adjectives):

• tirowy

(nouns):

• tirówka

Further reading

• tirowiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• tirowiec in Polish dictionaries at PWN
• tirowiec in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego