tiocușor
Romanian
[edit]Etymology
[edit]Noun
[edit]tiocușor n (plural tiocușoare)
- diminutive of tioc
Declension
[edit]| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | tiocușor | tiocușorul | tiocușoare | tiocușoarele | |
| genitive-dative | tiocușor | tiocușorului | tiocușoare | tiocușoarelor | |
| vocative | tiocușorule | tiocușoarelor | |||