From Wiktionary, the free dictionary
From tiarna + -igh.
tiarnaigh (present analytic tiarnaíonn, future analytic tiarnóidh, verbal noun tiarnú, past participle tiarnaithe)
- (transitive, intransitive, literary) rule over, dominate (+ do)
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
tiarnaím
|
tiarnaíonn tú; tiarnaír†
|
tiarnaíonn sé, sí
|
tiarnaímid; tiarnaíonn muid
|
tiarnaíonn sibh
|
tiarnaíonn siad; tiarnaíd†
|
a thiarnaíonn; a thiarnaíos / a dtiarnaíonn*
|
tiarnaítear
|
past
|
thiarnaigh mé; thiarnaíos
|
thiarnaigh tú; thiarnaís
|
thiarnaigh sé, sí
|
thiarnaíomar; thiarnaigh muid
|
thiarnaigh sibh; thiarnaíobhair
|
thiarnaigh siad; thiarnaíodar
|
a thiarnaigh / ar thiarnaigh*
|
tiarnaíodh
|
past habitual
|
thiarnaínn / dtiarnaínn‡‡
|
thiarnaíteá / dtiarnaíteᇇ
|
thiarnaíodh sé, sí / dtiarnaíodh sé, s퇇
|
thiarnaímis; thiarnaíodh muid / dtiarnaímis‡‡; dtiarnaíodh muid‡‡
|
thiarnaíodh sibh / dtiarnaíodh sibh‡‡
|
thiarnaídís; thiarnaíodh siad / dtiarnaídís‡‡; dtiarnaíodh siad‡‡
|
a thiarnaíodh / a dtiarnaíodh*
|
thiarnaítí / dtiarnaít퇇
|
future
|
tiarnóidh mé; tiarnód; tiarnóchaidh mé†
|
tiarnóidh tú; tiarnóir†; tiarnóchaidh tú†
|
tiarnóidh sé, sí; tiarnóchaidh sé, sí†
|
tiarnóimid; tiarnóidh muid; tiarnóchaimid†; tiarnóchaidh muid†
|
tiarnóidh sibh; tiarnóchaidh sibh†
|
tiarnóidh siad; tiarnóid†; tiarnóchaidh siad†
|
a thiarnóidh; a thiarnós; a thiarnóchaidh†; a thiarnóchas† / a dtiarnóidh*; a dtiarnóchaidh*†
|
tiarnófar; tiarnóchar†
|
conditional
|
thiarnóinn; thiarnóchainn† / dtiarnóinn‡‡; dtiarnóchainn†‡‡
|
thiarnófá; thiarnóchthᆠ/ dtiarnófᇇ; dtiarnóchthᆇ‡
|
thiarnódh sé, sí; thiarnóchadh sé, sí† / dtiarnódh sé, s퇇; dtiarnóchadh sé, s톇‡
|
thiarnóimis; thiarnódh muid; thiarnóchaimis†; thiarnóchadh muid† / dtiarnóimis‡‡; dtiarnódh muid‡‡; dtiarnóchaimis†‡‡; dtiarnóchadh muid†‡‡
|
thiarnódh sibh; thiarnóchadh sibh† / dtiarnódh sibh‡‡; dtiarnóchadh sibh†‡‡
|
thiarnóidís; thiarnódh siad; thiarnóchadh siad† / dtiarnóidís‡‡; dtiarnódh siad‡‡; dtiarnóchadh siad†‡‡
|
a thiarnódh; a thiarnóchadh† / a dtiarnódh*; a dtiarnóchadh*†
|
thiarnófaí; thiarnóchthaí† / dtiarnófa퇇; dtiarnóchtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go dtiarnaí mé; go dtiarnaíod†
|
go dtiarnaí tú; go dtiarnaír†
|
go dtiarnaí sé, sí
|
go dtiarnaímid; go dtiarnaí muid
|
go dtiarnaí sibh
|
go dtiarnaí siad; go dtiarnaíd†
|
—
|
go dtiarnaítear
|
past
|
dá dtiarnaínn
|
dá dtiarnaíteá
|
dá dtiarnaíodh sé, sí
|
dá dtiarnaímis; dá dtiarnaíodh muid
|
dá dtiarnaíodh sibh
|
dá dtiarnaídís; dá dtiarnaíodh siad
|
—
|
dá dtiarnaítí
|
imperative
|
tiarnaím
|
tiarnaigh
|
tiarnaíodh sé, sí
|
tiarnaímis
|
tiarnaígí; tiarnaídh†
|
tiarnaídís
|
—
|
tiarnaítear
|
verbal noun
|
tiarnú
|
past participle
|
tiarnaithe
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.