Jump to content

terminas

From Wiktionary, the free dictionary
See also: terminás

French

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /tɛʁ.mi.na/
  • Audio:(file)

Verb

[edit]

terminas

  1. second-person singular past historic of terminer

Anagrams

[edit]

Latin

[edit]

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

terminās

  1. second-person singular present active indicative of terminō

Lithuanian

[edit]
Lithuanian Wikipedia has an article on:
Wikipedia lt

Noun

[edit]

ter̃minas m (plural ter̃minai) stress pattern 1

or

ter̃minas m (plural terminai̇̃) stress pattern 3b

  1. term
    1. specific word or phrase
    2. (logic)
    3. period

Declension

[edit]

(1)

Declension of ter̃minas
singular
(vienaskaita)
plural
(daugiskaita)
nominative (vardininkas) ter̃minas ter̃minai
genitive (kilmininkas) ter̃mino ter̃minų
dative (naudininkas) ter̃minui ter̃minams
accusative (galininkas) ter̃miną ter̃minus
instrumental (įnagininkas) ter̃minu ter̃minais
locative (vietininkas) ter̃mine ter̃minuose
vocative (šauksmininkas) ter̃mine ter̃minai

(3b)

Declension of ter̃minas
singular
(vienaskaita)
plural
(daugiskaita)
nominative (vardininkas) ter̃minas terminai̇̃
genitive (kilmininkas) ter̃mino terminų̃
dative (naudininkas) ter̃minui termináms
accusative (galininkas) ter̃miną ter̃minus
instrumental (įnagininkas) ter̃minu terminai̇̃s
locative (vietininkas) terminè terminuosè
vocative (šauksmininkas) ter̃mine terminai̇̃

See also

[edit]

References

[edit]

Portuguese

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • Hyphenation: ter‧mi‧nas

Verb

[edit]

terminas

  1. second-person singular present indicative of terminar

Spanish

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /teɾˈminas/ [t̪eɾˈmi.nas]
  • Rhymes: -inas
  • Syllabification: ter‧mi‧nas

Verb

[edit]

terminas

  1. second-person singular present indicative of terminar