tegenstrijdig
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From tegenstrijd + -ig.
Pronunciation
[edit]Audio: (file) - Hyphenation: te‧gen‧strij‧dig
Adjective
[edit]tegenstrijdig (comparative tegenstrijdiger, superlative tegenstrijdigst)
- contradictory
- Synonyms: contradictoir, contradictorisch
Declension
[edit]| Declension of tegenstrijdig | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | tegenstrijdig | |||
| inflected | tegenstrijdige | |||
| comparative | tegenstrijdiger | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | tegenstrijdig | tegenstrijdiger | het tegenstrijdigst het tegenstrijdigste | |
| indefinite | m./f. sing. | tegenstrijdige | tegenstrijdigere | tegenstrijdigste |
| n. sing. | tegenstrijdig | tegenstrijdiger | tegenstrijdigste | |
| plural | tegenstrijdige | tegenstrijdigere | tegenstrijdigste | |
| definite | tegenstrijdige | tegenstrijdigere | tegenstrijdigste | |
| partitive | tegenstrijdigs | tegenstrijdigers | — | |