tanrıça

Turkish

Etymology

From tanrı +‎ -içe.

Pronunciation

• IPA^(key): /tan.ɾɯ.tʃa/

Noun

tanrıça (definite accusative tanrıçayı, plural tanrıçalar)

1. goddess

Declension

Declension of tanrıça

	singular	plural
nominative	tanrıça	tanrıçalar
definite accusative	tanrıçayı	tanrıçaları
dative	tanrıçaya	tanrıçalara
locative	tanrıçada	tanrıçalarda
ablative	tanrıçadan	tanrıçalardan
genitive	tanrıçanın	tanrıçaların