From Middle Irish taitnigid, a variant of taitnid, from Old Irish do·aitni.
taitnigh (present analytic taitníonn, future analytic taitneoidh, verbal noun taitneachtáil, past participle taitnithe)
- Cois Fharraige form of taitin
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
taitním
|
taitníonn tú; taitnír†
|
taitníonn sé, sí
|
taitnímid; taitníonn muid
|
taitníonn sibh
|
taitníonn siad; taitníd†
|
a thaitníonn; a thaitníos / a dtaitníonn*
|
taitnítear
|
past
|
thaitnigh mé; thaitníos
|
thaitnigh tú; thaitnís
|
thaitnigh sé, sí
|
thaitníomar; thaitnigh muid
|
thaitnigh sibh; thaitníobhair
|
thaitnigh siad; thaitníodar
|
a thaitnigh / ar thaitnigh*
|
taitníodh
|
past habitual
|
thaitnínn / dtaitnínn‡‡
|
thaitníteá / dtaitníteᇇ
|
thaitníodh sé, sí / dtaitníodh sé, s퇇
|
thaitnímis; thaitníodh muid / dtaitnímis‡‡; dtaitníodh muid‡‡
|
thaitníodh sibh / dtaitníodh sibh‡‡
|
thaitnídís; thaitníodh siad / dtaitnídís‡‡; dtaitníodh siad‡‡
|
a thaitníodh / a dtaitníodh*
|
thaitnítí / dtaitnít퇇
|
future
|
taitneoidh mé; taitneod; taitneochaidh mé†
|
taitneoidh tú; taitneoir†; taitneochaidh tú†
|
taitneoidh sé, sí; taitneochaidh sé, sí†
|
taitneoimid; taitneoidh muid; taitneochaimid†; taitneochaidh muid†
|
taitneoidh sibh; taitneochaidh sibh†
|
taitneoidh siad; taitneoid†; taitneochaidh siad†
|
a thaitneoidh; a thaitneos; a thaitneochaidh†; a thaitneochas† / a dtaitneoidh*; a dtaitneochaidh*†
|
taitneofar; taitneochar†
|
conditional
|
thaitneoinn; thaitneochainn† / dtaitneoinn‡‡; dtaitneochainn†‡‡
|
thaitneofá; thaitneochthᆠ/ dtaitneofᇇ; dtaitneochthᆇ‡
|
thaitneodh sé, sí; thaitneochadh sé, sí† / dtaitneodh sé, s퇇; dtaitneochadh sé, s톇‡
|
thaitneoimis; thaitneodh muid; thaitneochaimis†; thaitneochadh muid† / dtaitneoimis‡‡; dtaitneodh muid‡‡; dtaitneochaimis†‡‡; dtaitneochadh muid†‡‡
|
thaitneodh sibh; thaitneochadh sibh† / dtaitneodh sibh‡‡; dtaitneochadh sibh†‡‡
|
thaitneoidís; thaitneodh siad; thaitneochadh siad† / dtaitneoidís‡‡; dtaitneodh siad‡‡; dtaitneochadh siad†‡‡
|
a thaitneodh; a thaitneochadh† / a dtaitneodh*; a dtaitneochadh*†
|
thaitneofaí; thaitneochthaí† / dtaitneofa퇇; dtaitneochtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go dtaitní mé; go dtaitníod†
|
go dtaitní tú; go dtaitnír†
|
go dtaitní sé, sí
|
go dtaitnímid; go dtaitní muid
|
go dtaitní sibh
|
go dtaitní siad; go dtaitníd†
|
—
|
go dtaitnítear
|
past
|
dá dtaitnínn
|
dá dtaitníteá
|
dá dtaitníodh sé, sí
|
dá dtaitnímis; dá dtaitníodh muid
|
dá dtaitníodh sibh
|
dá dtaitnídís; dá dtaitníodh siad
|
—
|
dá dtaitnítí
|
imperative
|
taitním
|
taitnigh
|
taitníodh sé, sí
|
taitnímis
|
taitnígí; taitnídh†
|
taitnídís
|
—
|
taitnítear
|
verbal noun
|
taitneachtáil
|
past participle
|
taitnithe
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis