From Old Irish taistlid (“travels, traverses”).
taistil (present analytic taistealaíonn, future analytic taistealóidh, verbal noun taisteal, past participle taistealta)
- (transitive, intransitive) travel
- (intransitive, basketball) travel
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
taistealaím
|
taistealaíonn tú; taistealaír†
|
taistealaíonn sé, sí
|
taistealaímid; taistealaíonn muid
|
taistealaíonn sibh
|
taistealaíonn siad; taistealaíd†
|
a thaistealaíonn; a thaistealaíos / a dtaistealaíonn*
|
taistealaítear
|
past
|
thaistil mé; thaistealaíos
|
thaistil tú; thaistealaís
|
thaistil sé, sí
|
thaistealaíomar; thaistil muid
|
thaistil sibh; thaistealaíobhair
|
thaistil siad; thaistealaíodar
|
a thaistil / ar thaistil*
|
taistealaíodh
|
past habitual
|
thaistealaínn / dtaistealaínn‡‡
|
thaistealaíteá / dtaistealaíteᇇ
|
thaistealaíodh sé, sí / dtaistealaíodh sé, s퇇
|
thaistealaímis; thaistealaíodh muid / dtaistealaímis‡‡; dtaistealaíodh muid‡‡
|
thaistealaíodh sibh / dtaistealaíodh sibh‡‡
|
thaistealaídís; thaistealaíodh siad / dtaistealaídís‡‡; dtaistealaíodh siad‡‡
|
a thaistealaíodh / a dtaistealaíodh*
|
thaistealaítí / dtaistealaít퇇
|
future
|
taistealóidh mé; taistealód; taistealóchaidh mé†
|
taistealóidh tú; taistealóir†; taistealóchaidh tú†
|
taistealóidh sé, sí; taistealóchaidh sé, sí†
|
taistealóimid; taistealóidh muid; taistealóchaimid†; taistealóchaidh muid†
|
taistealóidh sibh; taistealóchaidh sibh†
|
taistealóidh siad; taistealóid†; taistealóchaidh siad†
|
a thaistealóidh; a thaistealós; a thaistealóchaidh†; a thaistealóchas† / a dtaistealóidh*; a dtaistealóchaidh*†
|
taistealófar; taistealóchar†
|
conditional
|
thaistealóinn; thaistealóchainn† / dtaistealóinn‡‡; dtaistealóchainn†‡‡
|
thaistealófá; thaistealóchthᆠ/ dtaistealófᇇ; dtaistealóchthᆇ‡
|
thaistealódh sé, sí; thaistealóchadh sé, sí† / dtaistealódh sé, s퇇; dtaistealóchadh sé, s톇‡
|
thaistealóimis; thaistealódh muid; thaistealóchaimis†; thaistealóchadh muid† / dtaistealóimis‡‡; dtaistealódh muid‡‡; dtaistealóchaimis†‡‡; dtaistealóchadh muid†‡‡
|
thaistealódh sibh; thaistealóchadh sibh† / dtaistealódh sibh‡‡; dtaistealóchadh sibh†‡‡
|
thaistealóidís; thaistealódh siad; thaistealóchadh siad† / dtaistealóidís‡‡; dtaistealódh siad‡‡; dtaistealóchadh siad†‡‡
|
a thaistealódh; a thaistealóchadh† / a dtaistealódh*; a dtaistealóchadh*†
|
thaistealófaí; thaistealóchthaí† / dtaistealófa퇇; dtaistealóchtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go dtaistealaí mé; go dtaistealaíod†
|
go dtaistealaí tú; go dtaistealaír†
|
go dtaistealaí sé, sí
|
go dtaistealaímid; go dtaistealaí muid
|
go dtaistealaí sibh
|
go dtaistealaí siad; go dtaistealaíd†
|
—
|
go dtaistealaítear
|
past
|
dá dtaistealaínn
|
dá dtaistealaíteá
|
dá dtaistealaíodh sé, sí
|
dá dtaistealaímis; dá dtaistealaíodh muid
|
dá dtaistealaíodh sibh
|
dá dtaistealaídís; dá dtaistealaíodh siad
|
—
|
dá dtaistealaítí
|
imperative
|
taistealaím
|
taistil
|
taistealaíodh sé, sí
|
taistealaímis
|
taistealaígí; taistealaídh†
|
taistealaídís
|
—
|
taistealaítear
|
verbal noun
|
taisteal
|
past participle
|
taistealta
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
See the etymology of the corresponding lemma form.
taistil m
- vocative/genitive singular of taisteal
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.