sztyletnik

Polish

Etymology

From sztylet +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ʂtɘˈlɛt.ɲik/
• Rhymes: -ɛtɲik
• Syllabification: szty‧let‧nik

Noun

sztyletnik m pers

1. (historical) daggerman, sicario (during the January Uprising, an insurgent gendarme armed with a dagger)

Declension

Declension of sztyletnik

	singular	plural
nominative	sztyletnik	sztyletnicy/sztyletniki (deprecative)
genitive	sztyletnika	sztyletników
dative	sztyletnikowi	sztyletnikom
accusative	sztyletnika	sztyletników
instrumental	sztyletnikiem	sztyletnikami
locative	sztyletniku	sztyletnikach
vocative	sztyletniku	sztyletnicy

Further reading

• sztyletnik in Polish dictionaries at PWN