szpica

See also: szpicą

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish stpica, szpica, śpica, from Proto-Slavic *stъpìca, influenced by or merged with German Spitze. Doublet of szpic.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʂpi.t͡sa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡sa
• Syllabification: szpi‧ca

Noun

szpica f

1. (military) spearhead (the leading military unit in an attack)

   Hypernym: pododdział

2. (archaic) point (the sharp tip of an object)

   Synonym: szpic

Declension

Declension of szpica

	singular	plural
nominative	szpica	szpice
genitive	szpicy	szpic
dative	szpicy	szpicom
accusative	szpicę	szpice
instrumental	szpicą	szpicami
locative	szpicy	szpicach
vocative	szpico	szpice

Related terms

(adjective):

• szpiczasty

(noun):

• szpikulec

Further reading

• szpica in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• szpica in Polish dictionaries at PWN