szmalcownik

Polish

Etymology

From szmalec +‎ -ownik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ʂmalˈt͡sɔv.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvɲik
• Syllabification: szmal‧cow‧nik

Noun

szmalcownik m pers

1. (derogatory, historical) a person who, during the Nazi occupation, blackmailed Jews or the people hiding them under threat of exposing them to the Nazis
   • 2009 August 14, Maciej Pawlicki, Przemek Skoczek, “Mamy wiele do nadrobienia”, in Linia Otwocka‎^[1]:

     (...) teraz robię film trochę z myślą o nim. By go przekonać, że szmalcownicy i denuncjatorzy to był margines.

     (...) now I'm making a film with him a little in mind. To convince him that blackmailers and denunciators were a side note.

Declension

Declension of szmalcownik

	singular	plural
nominative	szmalcownik	szmalcownicy/szmalcowniki (deprecative)
genitive	szmalcownika	szmalcowników
dative	szmalcownikowi	szmalcownikom
accusative	szmalcownika	szmalcowników
instrumental	szmalcownikiem	szmalcownikami
locative	szmalcowniku	szmalcownikach
vocative	szmalcowniku	szmalcownicy

Further reading

• szmalcownik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• szmalcownik in Polish dictionaries at PWN