szlagon

Polish

Etymology

From szlaga (“nobleman”) (obsolete) +‎ -on, from szlachcic.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʂla.ɡɔn/
• Rhymes: -aɡɔn
• Syllabification: szla‧gon

Noun

szlagon m pers

1. (derogatory, obsolete) nobleman, particularly an uneducated one living in the countryside

Declension

Declension of szlagon

	singular	plural
nominative	szlagon	szlagoni/szlagony (deprecative)
genitive	szlagona	szlagonów
dative	szlagonowi	szlagonom
accusative	szlagona	szlagonów
instrumental	szlagonem	szlagonami
locative	szlagonie	szlagonach
vocative	szlagonie	szlagoni

Further reading

• szlagon in Polish dictionaries at PWN
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1915), “szlagon”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 6, Warsaw, page 631
• szlagon in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego