From szeptać + -nąć.
szepnąć pf (imperfective szeptać)
- (transitive) to whisper (to speak or say something in a very low voice)
Conjugation of szepnąć pf
|
szepnąć
|
szepnę
|
szepniemy
|
szepniesz
|
szepniecie
|
szepnie
|
szepną
|
szepnie się
|
szepnąłem, -(e)m szepnął
|
szepnęłam, -(e)m szepnęła
|
szepnęłom, -(e)m szepnęło
|
szepnęliśmy, -(e)śmy szepnęli
|
szepnęłyśmy, -(e)śmy szepnęły
|
szepnąłeś, -(e)ś szepnął
|
szepnęłaś, -(e)ś szepnęła
|
szepnęłoś, -(e)ś szepnęło
|
szepnęliście, -(e)ście szepnęli
|
szepnęłyście, -(e)ście szepnęły
|
szepnął
|
szepnęła
|
szepnęło
|
szepnęli
|
szepnęły
|
szepnięto
|
szepnąłbym, bym szepnął
|
szepnęłabym, bym szepnęła
|
szepnęłobym, bym szepnęło
|
szepnęlibyśmy, byśmy szepnęli
|
szepnęłybyśmy, byśmy szepnęły
|
szepnąłbyś, byś szepnął
|
szepnęłabyś, byś szepnęła
|
szepnęłobyś, byś szepnęło
|
szepnęlibyście, byście szepnęli
|
szepnęłybyście, byście szepnęły
|
szepnąłby, by szepnął
|
szepnęłaby, by szepnęła
|
szepnęłoby, by szepnęło
|
szepnęliby, by szepnęli
|
szepnęłyby, by szepnęły
|
szepnięto by
|
niech szepnę
|
szepnijmy
|
szepnij
|
szepnijcie
|
niech szepnie
|
niech szepną
|
szepnięty
|
szepnięta
|
szepnięte
|
szepnięci
|
szepnięte
|
szepnąwszy
|
szepnięcie
|
- szepnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- szepnąć in Polish dictionaries at PWN