szczyl

Polish

Etymology

From szczać +‎ -yl.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈʂt͡ʂɘl/

• (Masovia):
  • (Near Masovian) IPA^(key): /ˈʂt͡ʂɘl/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘl
• Syllabification: szczyl

Noun

szczyl m pers

1. (derogatory, colloquial or dialectal, Near Masovian) brat

   Synonyms: gówniarz, smarkacz

Declension

Declension of szczyl

	singular	plural
nominative	szczyl	szczyle
genitive	szczyla	szczyli
dative	szczylowi	szczylom
accusative	szczyla	szczyli
instrumental	szczylem	szczylami
locative	szczylu	szczylach
vocative	szczylu	szczyle

Further reading

• szczyl in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• szczyl in Polish dictionaries at PWN
• Władysław Matlakowski (1891) “szczyl”, in “Zbiór wyrazów ludowych dawnej ziemi czerskiej”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności, volume 4, Krakow: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 370