Jump to content

szczuka

From Wiktionary, the free dictionary
See also: Szczuka and Szczuką

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *ščùka.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /ʃʲt͡ʃʲuka/
  • IPA(key): (15th CE) /ʃʲt͡ʃʲuka/

Noun

[edit]

szczuka f

  1. (attested in Masovia) northern pike (Esox lucius)
    • 1950 [1479], Władysław Kuraszkiewicz, Adam Wolff, editors, Zapiski i roty polskie XV-XVI wieku z ksiąg sądowych ziemi warszawskiej, number 1504, Warsaw:
      Jako ja nye wszethl... do sthawv sz oscza anym vlovil sczvk za pol kopy
      [Jako ja nie wszedł... do stawu z ością anim ułowił szczuk za poł kopy]

Further reading

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “szczuka”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN