syga

Old Norse

Verb

syga

1. first-person plural past subjunctive active of súga

Polish

Etymology

See szyga.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈsɘ.ɡa/

• (Lesser Poland):
  • (Goral):
    • (Żywiec) IPA^(key): /ˈsɘ.ɡa/

• Rhymes: -ɘɡa
• Syllabification: sy‧ga

Noun

syga f

1. (Żywiec) Alternative form of szyga

Verb

syga

1. third-person singular present of sygać

Further reading

• Leon Rzeszowski (1891) “syga”, in “Spis wyrazów ludowych z okolic Żywca”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności, volume 4, Krakow: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 360