syfïa

Welsh

Etymology

From syfi (“wild strawberries”) +‎ -a.

Pronunciation

• IPA^(key): /səˈviː.a/
• Rhymes: -viːa

Verb

syfïa (first-person singular present syfïaf, not mutable)

1. to gather wild strawberries

Conjugation

Conjugation (literary)

	singular			plural			impersonal
	first	second	third	first	second	third
present indicative/future	syfiaf	syfii	syfïa	syfiwn	syfiwch	syfiant	syfiir
imperfect (indicative/subjunctive)/conditional	syfiwn	syfiit	syfiai	syfiem	syfiech	syfient	syfiid
preterite	syfiais	syfiaist	syfiodd	syfiasom	syfiasoch	syfiasant	syfiwyd
pluperfect	syfiaswn	syfiasit	syfiasai	syfiasem	syfiasech	syfiasent	syfiasid, syfiesid
present subjunctive	syfiwyf	syfiech	syfio	syfiom	syfioch	syfiont	syfier
imperative	—	syfïa	syfied	syfiwn	syfiwch	syfient	syfier
verbal noun	syfïa
verbal adjectives	syfiedig syfiadwy

Conjugation (colloquial)

inflected colloquial forms	singular			plural
	first	second	third	first	second	third
future	syfïa i, syfïaf i	syfii di	syfiith o/e/hi, syfiiff o/e/hi	syfïwn ni	syfïwch chi	syfïan nhw
conditional	syfïwn i, syfiswn i	syfïet ti, syfiset ti	syfïai fo/fe/hi, syfisai fo/fe/hi	syfïen ni, syfisen ni	syfïech chi, syfisech chi	syfïen nhw, syfisen nhw
preterite	syfïais i, syfïes i	syfïaist ti, syfïest ti	syfïodd o/e/hi	syfïon ni	syfïoch chi	syfïon nhw
imperative	—	syfïa	—	—	syfïwch	—

Note: All other forms are periphrastic, as usual in colloquial Welsh.